KOORDYNACJA WYMIAROWA OPAKOWAŃ – EFEKTYWNOŚĆ ŁAŃCUCHÓW DOSTAW

KOORDYNACJA  WYMIAROWA  OPAKOWAŃ – EFEKTYWNOŚĆ ŁAŃCUCHÓW DOSTAW

Opakowania transportowe wpływają na usprawnienie transportu i płynności przepływów towarowych  w łańcuchu dostaw, a to głównie ze względu na możliwość formowania jednostek ładunkowych oraz racjonalne zagospodarowanie powierzchni i przestrzeni budowli magazynowych i środków transportu zewnętrznego.

Aby wszystkie funkcje związane z opakowaniami transportowymi były właściwie spełnione, przy projektowaniu opakowań należy przede wszystkim dążyć do ich standaryzacji, pamiętać o łatwości ich przemieszczenia   a także przewidzieć obrót tymi opakowaniami (opakowania zwrotne) oraz brać pod uwagę wymagania związane   z ich utylizacją.

Projektując opakowania należy pamiętać również nie tylko o tym, że powinny one:

• chronić wyroby w czasie magazynowania, transportu i użytkowania, a w nie­których przypadkach chronić otoczenie przed ewentualnymi szkodliwymi wpływami wyrobu,
• ułatwiać przemieszczanie i demontaż,
• informować o wyrobie,
• być odpornym na narażenia mechaniczne i klimatyczne;

ale należy także brać pod uwagę uwarunkowania formalno-prawne, m.in. takie jak:

• ustawa o metrologii(masa, tolerancje itp.,
• wymagania ergonomiczne,
• przepisy o warunkach przewozu i znakowaniu materiałów i towarów nie­bezpiecznych,
• przepisy o ich utylizacji,

oraz uwarunkowania ekonomiczne, technologiczne i marketingowe.

Przepływy towarowe coraz częściej nabierają charakteru międzynarodowego. Konieczne jest zatem uwzględnienie w rozważaniach związanych z opakowaniami aktualnych przepisów Unii Europejskiej oraz stanu prac normalizacyjnych w komi­tetach CEN i ISO.

Koordynacja wymiarowa w łańcuchach dostaw

Wdrażanie nowoczesnych metod produkcji, transportu i magazynowania wyro­bów wymaga skoordynowania i wzajemnego dostosowania wielu parametrów technicznych związanych z konstrukcją i technologią.

Przyglądając się pośrednim i bezpośrednim zależnościom w łańcuchach dostaw należy bardzo dokładnie przeanalizować miejsca styków ogniw tego łańcucha, którego podstawowymi elementami technicznymi są:

• budowle magazynowe (wraz z rampami, drogami dojazdowymi, wejścia
  i dojścia otworami drzwiowymi, wrotami itp.),
• urządzenia do składowania (regały, stojaki, wieszaki itp.),
• środki transportu wewnętrznego (wózki jezdniowe, przenośniki, układnice, żurawie, suwnice itp.),
• środki transportu zewnętrznego (przestrzenie ładowne samochodów, wagonów kolejowych, ładownie samolotów i statków),
• opakowania (jednostkowe, zbiorcze, transportowe i inne),
• palety ładunkowe,
• kontenery,
• jednostki ładunkowe,
• maszyny pakujące,
• paletyzatory i depaletyzatory,
• urządzenia do obkurczania opakowań i jednostek ładunkowych folią,
• itp.

Wszystkie wymiary ww. ogniw łańcucha logistycznego powinny być ze sobą ściśle powiązane i skoordynowane.

Największe rozbieżności wymiarowe w łańcuchu dostaw są właśnie na styku – m.in. opakowań transportowych i palet, jednostek budowli magazynowych i środków transportowych, można byłoby mnożyć przykłady w tym zakresie.

Opakowania transportowe

      Właściwie zaprojektowane opakowanie w aspekcie logistyki może się przyczynić zarówno do obniżenia całkowitych kosztów logistycznych, jak i do zwiększenia poziomu obsługi klienta.

    System wymiarowy opakowań jest teoretycznym zbiorem zalecanych wiel­kości i wymiarów opakowań.

Znaczenie palet ładunkowych w łańcuchach dostaw jest niepodważalne, chociażby ze względu na:

• możliwość mechanizacji prac przeładunkowo-transportowych,
• efektywniejsze wykonywanie czynności transportowo-magazynowych,
• zmniejszenie narażeń mechanicznych w transporcie, itp.

Należy jednak spojrzeć na nią z punktu logistyki, tzn. od strony wymagań stawianych przez klienta (odbiorcę towarów na palecie).

Aktualnymi normami na jednostki ładunkowe są:

• PN-84/M-78002 – Pakietowe jednostki ładunkowe. Terminologia i parametry podstawowe,
• PN-93/M-78003 – Wielkości jednostek ładunkowych. Wymiary,
• PN-82/M-78202 – Paletowe i bezpaletowe jednostki ładunkowe. Parametry podstawowe,
• PN-89/M-78209 – Projektowanie paletowych jednostek ładunkowych.

Tworzenie jednostek logistycznych jest warunkiem budowy racjonalnego łańcucha dostaw. W związku z tym powinny one spełniać następujące warunki:

• posiadać znormalizowane parametry,
• być przystosowane do układania w stosy,
• posiadać odpowiednie parametry wytrzymałościowe.

Istotnym aspektem przy wyborze jednostek logistycznych będzie jednak zawsze wybór takiej jednostki, która umożliwi płynność i nie przerywany przepływ w łańcuchach dostaw.

Poniżej zaprezentowano najczęściej spotykane sposoby formowania i za­bezpieczania jednostek ładunkowych.

Jednostki ładunkowe a gniazda regałów magazynowych, przenośniki, układnice, wózki jezdniowe widłowe, drogi manipulacyjne, środki transportu zewnętrznego.

Praktycznie nie można wskazać przykładów łańcuchów dostaw charakte­ryzujących się pełną koordynacją wymiarową. Można wskazać jedynie nieliczne miejsca styku, gdzie ogniwa łańcucha wymiarowego zazębiają się. I te sytuacje pokazano w wyżej wymienionych przykładach.

W łańcuchu bezpośrednich zależności występują również zależności pośrednie, których koordynacja  i synchronizacja wymaga jeszcze wielu prac normaliza­cyjnych. Do nich należy synchronizacja wymiarowa dróg dojazdowych, ramp, drzwi budowli magazynowych, urządzeń transportu wewnętrznego, itp.